Дидар

 (аңгеме-тамсил)    Жөжө короз энеси мекиянга нааразычылыгын билдирет имиш: -Мага жерде кык тытып, курт-кумурска терип жебей, бүркүт болуп шаңшып көктө учуп жүрүү гана ылайык эле, а сиз болсо мени тоок жөжө кылып ачып салыпсыз…   Анда энеси:  -А, балам, күнөө менде эмес, күнөө-короз атаңда…Убагында

”-Мага 10 лампочка берчи.-Бир...эки...мына, 10 лампочка.-Буларыңдын ичинен брагы чыкпайбы?-А эми, аксакал, арасынан бир-экөө кээде чыгып калат...-Анда булардын сегизин гана бер.-Эмне болду, аксакал?-Эки брак лампочкаңды башыма урамбы, кызык...”Айылдагы дүкөндүн сатуучусу менен алармандын

                                                     Атамдын арбагына багыштадым.     Жайдын толуп турган кези. Эл жайлоого чыкчу убак. Чубалжыган көч. Кечигип болсо да көргөн төрт-беш жашар уулун жасалгаланган тайга мингизип, өзү алчактаган ат менен коштоп жетелеп алган. Кырк жаштарга таяп калган

«Мугалим тегирмен сыяктуу. Тегирменге тынымсыз жаңы суу агып келип,парасын тегеретип турбаса, ал иштегенин токтотот. Демек,чанагынан чубуруган данды негизги азык-ун кылып чыгара албайт. Андыктан, тегирмендин суусу жок токтоп туруусу, анын бузулуп, талкалануусуна алып келет»